Wat dementie op relatief jonge leeftijd doet met een mens, met diens partner en hoe in dit geval het onvermijdelijk was om vroegtijdig afscheid van het leven te nemen.

Pieter ontmoet op latere leeftijd de vrouw van zijn dromen. Het is gelijk raak. Jaren van geluk volgen. Ze hebben dezelfde hobby's en bouwen een gigantische vriendenkring op.

Maar dan slaat het noodlot toe. Janneke wordt vergeetachtig, wat op zich niet erg is. Maar als de vergeetachtigheid steeds serieuzer wordt, wordt pijnlijk duidelijk dat het zo niet langer kan, Janneke besluit dat het genoeg is geweest.

Ze besluit om op haar verjaardag een einde aan haar leven te maken. De maanden die op dat besluit volgen staan in het teken van afscheid nemen. Afscheid van haar vrienden en familie, het leven en haar grote liefde.

Op 28 november 2014 pleegt ze euthanasie in het bijzijn van de arts. Pieter mag haar hand vasthouden.

In dit verhaal vertelt Pieter hoe het is om je partner steeds verder te zien afglijden en dat doet hij rauw en eerlijk.