Dat hier sünd 2 lütte Geschichen över Soken, de in de Wiehnachstied scheif gohen künnt.

De Wiehnachsbaum: Wat allns pussiern kunn, wenn man in Wald fohrt um een Dannenbaum to besorgen.

Wiehnachsobend: Wat man nie allns bedenken mutt, wenn sick de Lütten nix anners wünsch, als dat de Wiehnachsmann dör den Kamin in de gode Stuv kumm schall.