Właściwie to „tych Niemców“ wcale nie ma. Upłynęło bowiem dużo czasu, zanim odrębne regiony kraju w środku Europy zaistniały jako wspólnota. „Dwie dusze zamieszkują w mojej piersi”, skarży się Faust, wewnętrznie rozdarty „bohater” narodowy, tyleż amoralny, co żądny wiedzy. Wątek „rozszczepionej” samoświadomości przewija się przez całą niemiecką historię w sposób zarówno twórczy, jak i niszczący. Dla artystów te sprzeczności stały się źródłem inspiracji.W swej ilustrowanej muzycznie podróży po Niemczech dziennikarka niemieckich mediów publicznych Corinna Hesse zestawia, jak kamyki mozaiki, fragmenty utworów muzycznych z tekstami informacyjnymi i tekstami źródłowymi z okresu dwóch tysięcy lat, tworząc z nich wielowątkową panoramę.Narrator NN opowiada, jak Luter i Kant zrewolucjonizowali wiarę i intelekt; jak Bach, Beethoven i Wagner wpłynęli na muzykę europejską, a Albrecht Dürer, Caspar David Friedrich i weimarski Bauhaus na sztuki plastyczne, architekturę i życie codzienne.W „godzinie zero” po drugiej wojnie światowej od pisarzy i artystów niemieckich wyszły inicjatywy krytycznego rozrachunku z historią współczesną i określenia własnej tożsamości kulturowej w najpierw podzielonych, później w zjednoczonych Niemczech. Zarówno poważnie jak i ironicznie wyrażają po dziś dzień prace niemieckich Prace niemieckich artystów odzwierciedlają po dziś dzieńProces szukania przez Niemców własnej tożsamości, obecnie w ramach społeczeństwa pluralistycznego, wyrażają po dziś dzień, zarówno z powagą jak i z ironią, prace niemieckich artystów.